 | K I E Ł C Z E ... niebawem zimowe... |
 Garść informacji... |
Koło Gospodyń Wiejskich |
Daj się uwieść... |
Klipowska Puszcza |
|
|
| Stanowisko zimozioła północnego (Linnaea borealis) Relikt polodowcowy przybyły na teren naszego kraju wraz z ostatnim zlodowaceniem ok. 10 tys. lat temu z Północy. Delikatna, płożąca, zimozielona krzewinka dorastająca do 1m długości i 15 cm wysokości. Łodyga płożąca, nitkowata, wydająca wzniesione w górę, delikatnie owłosione pędy kwiatostanowe. Rośnie w borach sosnowych, borach świerkowych i lasach mieszanych.  Preferuje siedliska półcieniste, świeże, gleby ubogie i umiarkowanie żyzne, piaszczysto-gliniaste, mineralno-próchniczne, o kwaśnym odczynie, z bogatą warstwą mszystą. Gatunek o zasięgu okołobiegunowym, obejmującym Europę i Azję. Występuje w północnej części Europy, obejmując zwartym zasięgiem całą Skandynawię, północną część Rosji, północną Polskę, Niemcy, Danię na zachód sięgając po Szkocję. W Polsce występuje rzadko, na rozproszonych stanowiskach głównie w północnej i zachodniej części kraju. Na terenie Ziemi Lubuskiej spotykana sporadycznie (literatura podaje stanowisko spod Szumiącej). Z uwagi na cenność stanowiska i możliwość jego zniszczenia nie wskazano jego lokalizacji na mapce turystycznej „Klipowskiej Puszczy”. Podlega ścisłej ochronie gatunkowej. Zimoziół był ulubioną rośliną słynnego szwedzkiego botanika Karola Linneusza. Nazwa rodzajowa pochodzi od nazwiska Linneusza, a roślina ta znajduje się w jego herbie. |
| Copyright & photo by Tomek |
